Ο θεσμός τού Συμβολαιογράφου

Από το 1957!

Συνεργασία με δικηγορικά γραφεία

Πάνω από 67 χρόνια εμπειρίας

Μεγάλο εύρος υπηρεσιών

Ιστορική καταβολή

Μετά την επιτυχή έκβαση του Αγώνα περί Εθνικής Ανεξαρτησίας των Ελλήνων και τη δημιουργία του ελεύθερου Ελληνικού κράτους, ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας στην προσπάθειά του να εντάξει την Ελλάδα στις πολιτισμένες κοινωνίες της Ευρώπης εξέδωσε σειρά ψηφισμάτων, ώστε να επανιδρύσει θεσμούς. Μεταξύ των θεσμών αυτών ήταν και ο συμβολαιογραφικός, τον οποίο χαρακτήρισε σπουδαίο και απαραίτητο στο σύστημα της πολιτείας. Το ψήφισμα με το οποίο ο Ιωάννης Καποδίστριας ρύθμισε το συμβολαιογραφικό θεσμό εκδόθηκε στις 11.2.1830 και δημοσιεύθηκε υπό τον αριθμό 67 στις 23.3.1830 στη Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος, στο φύλλο υπ’ αριθ. 25 (έτους Ε΄) ^[1]

[1] “Γ. Διαμαντόπουλος, Ο κομβικός ρόλος του συμβολαιογράφου στο δίκαιο, 2017, σ. 13”.

Ο ρόλος του συμβολαιογράφου

O συμβολαιογράφος ασκεί δημόσιο λειτούργημα κατ’ εξουσιοδότηση του ίδιου του κράτους, ώστε να προσδίδει το κύρος του δημόσιου εγγράφου στα έγγραφα που καταρτίζει. Διορίζεται μόνιμα από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και καθήκοντά του είναι η προστασία του δημοσίου συμφέροντος, της δημόσιας ασφάλειας και της δημοσιονομικής και κοινωνικής πολιτικής.
Ο συμβολαιογράφος είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός (άρθ. 1 § 1 ΚΣυμβ). Ως δημόσιος λειτουργός απολαμβάνει υπηρεσιακής, επαγγελματικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας, τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπόκειται σε έλεγχο. Το έργο του υπόκειται σε τρεις περιορισμούς: τον νόμο, τα χρηστά ήθη και τη συνείδησή του, αφού, κατ’ άρθρο 5 ΚΣυμβ, ο συμβολαιογράφος «οφείλει να απέχει από σύνταξη πράξης που αντίκειται στο νόμο ή στα χρηστά ήθη, … ασκεί (δε) τα καθήκοντά του ευσυνείδητα και αμερόληπτα»

Γιατί είναι απαραίτητη η προσφυγή στον συμβολαιογράφο;

Εγγυάται στους συμβαλλόμενους την αντικειμενικότητα στις νομικές συναλλαγές αναφορικά με την ακίνητη περιουσία, τις επιχειρήσεις, το οικογενειακό και κληρονομικό δίκαιο.
Διασφαλίζει τη συμμόρφωση με την ισχύουσα νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένων των πιο πρόσφατων νομοθετημάτων, κατά τον χειρισμό των υποθέσεων.
Ενημερώνεται διαρκώς και προσαρμόζει την εργασία του στις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Συντονίζει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σε ένα ιδιωτικό ή επιχειρηματικό έργο, με αμερόληπτο και αντικειμενικό τρόπο ως προς τα συμφέροντα του κάθε μέρους χωριστά.
Ελαχιστοποιεί τον ενδεχόμενο κίνδυνο για μελλοντικές προστριβές και δικαστικές διενέξεις, λειτουργώντας ως παράγοντας της προληπτικής δικαιοσύνης.
Διαπλάθει νέες έννομες σχέσεις φυσικών ή νομικών προσώπων διαμορφώνοντας καινούργια νομική πραγματικότητα.

Αλίκη Χριστοδούλου

Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών & στο Πανεπιστήμιο “Université Paris-Panthéon-Assas/ Paris II”